۱۳۹۰/۰۳/۲۵

برای ازادی صنعان اشرفی و مرضیه کمانگر چه کرده ایم؟

صنعان اشرفی
مدت یکماه است صنعان اشرفی و مرضیه کمانگر دو پناهجوی ایرانی که توسط پلیس سوئد دستگیر و دربازداشت به سر میبرند.البته در چند روز گذشته محمد توسلی و محمد علی انصاری به این دو فعال سیاسی در بازداشتگاه ماشتا در شهر استهکلم اضافه شدند و هر لحظه احتمال  دیپورت انها به ایران وجود دارد. پناهجویانی که مدت چند سال در انتظار اقامت در این کشور هستند البته این اتفاق مختص کشور سوئد نمیباشد بلکه ایرانیان زیادی مخصوصا در اروپا با این مشکل روبرو هستند و گاه سالها زندگی را مخفیانه و بدون هویت میگذرانند چون حاضر نیستند به ایران بازگردند و زندگی بدون هویت را به مرگ و شکنجه در ایران ترجیع میدهند.
مرضیه کمانگر
سئوال اینجاست که با وجود تمامی تحصن ها و اعتصاب غذاهای و لب دوختنهای طولانی عده ای از پناهجویان ایرانی و همچنین همراهی عده ای از ایرانیان وطن دوست که به یاری هموطنان خود در تجمعات مقابل اداره مهاجرت کشور سوئد شرکت کردند،ایا هیچ نهاد و سازمان ایرانی طرفدار حقوق بشر از حق این پناهجویان دفاع کرده است؟
با توجه به اینکه هموطنان ایرانی سالهاست که با مشکلات پناهندگی دست و پنجه نرم میکنند اما تا کنون سازمان و تشکیلات خاصی در بین ایرانیان خارج از کشور وجود ندارد که بتواند یکسری از مشکلات اولیه پناهجویان را حل نماید و یا حداقل برای باز گرداندن انها به ایران جلوگیری کند.
در واقع سازمانهای طرفدار حقوق بشر یا در مورد گروهای خواص سیاسی عکس العملهای مثبت نشان میدهند و یا اینکه بعد از اینکه پناهجویی دیپورت میشود و یا مانند کامبیز روستایی در کشور هلند خود را به اتش میکشد، به یک اعلامیه و بیانیه و امار سالیانه بسنده میکنند!!!
صنعان اشرفی و مرضیه کمانگر از شهروندان کرد هستند و حتی قبل از انتخابات و کودتای رژیم به سوئد پناهنده شدند اما  سابقه سیاسی و زندان و مبارزه با رژیم اخوندی را در پرونده خود دارند تا جایی که به گفته مرضیه کمانگر پانزده تن از خانواده او در ایران اعدام شده اند! در طی این چند سال هم در خارج از کشور دست از مبارزه نکشیدند، و بازگشتشان به ایران هزینه سنگینی برای انها خواهد داشت که شاید هرگز نتوان جبران کرد.
                                                                           

در واقع اپوزسیون خارج از کشور و گروههای طرفدار  حقوق بشر و حتی رسانه های تاثیر گذار ایرانی اگر نتواند چند فعال سیاسی را نجات دهد که هم اکنون در بند کشوری اسیر هستند که دم از حقوق بشر میزند و در ظاهر طرفدار دموکراسی می باشد،چگونه میتواند جوانان و هموطنانمان که در زندانهای رژیم دیکتاتور جمهوری اسلامی اسیر و در انتظار اعدام  و سنگسار هستند را از خطر مرگ رها سازد؟
امید است که وقت را غنیمت شماریم و فارغ از هر خط و مشی سیاسی و حزبی به کمک این عزیزان بشتابیم و درس همبستگی را اینگونه بیاموزیم که اگر در کنار هم باشیم  موفق و پیروز خواهیم بود. به امید ازادی این هموطنانمان که در خارج از ایران هم به واسطه مبارزه با رژیم جمهوری اسلامی در بازداشت هستند و چشم انتظار کمک ما ایرانیهای خارج از کشور هستند.


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر